Stof tot Nadenken

De spirituele ladder is een trap waarmee je afdaalt tot in de kelders van je onbewustzijn...

De zogenaamde wet van de aantrekkingskracht (the secret) werkt alleen in samenhang met de wet van Karma ...

Het terugvinden van Jezelf is het in contact komen met het kind in je of met je ziel ...

Verlichting is als een bliksemschicht in de nacht. Een onverwacht en verrassend inzicht dat je het gevoel geeft dat je stroom krijgt. Het is meestal het gevoel van herkenning, wat je het meest verrast. Het is dat ongrijpbare ding, wat altijd al in je onderbewustzijn aanwezig was ...

De baan waar ik eigenlijk zeker van was dat ik hem zou krijgen, is na het vierde (!) gesprek uiteindelijk afgeketst omdat ik te zwaar was voor de functie. Ondanks dat ik hem “als mijn baan” had weggezet en werkelijk overtuigd was, na het vierde gesprek, is hij toch niet doorgegaan. Waarom niet? Omdat er twee stromen zijn. De eerste is dat je alles kunt creëren. Je kunt je toekomst, je leven veranderen en hebt werkelijk invloed hierop (wet van de aantrekkingskracht). De tweede is echter de grote lijn, de wet van Karma (noem ik ff zo, omdat dat in ieder geval iets aangeeft waarop je zelf als persoon geen grip hebt. Iets wat groter is dan jij) of voorbestemming. Waar jij dus kunt verlangen naar 5 mln op je rekening en dit voor je zelf wegzet, kan het leven voor jou iets anders in petto hebben. Je kunt de WVA gebruiken, zolang hij in lijn is met de WVK. Wanneer de WVK niet impliceert dat je rijk bent, of dat rijk zijn het uitwerken van jouw Karma bemoeilijkt, dan kun je het wel via de WVA proberen, maar het zal niet lukken.

Maar om je leven te veranderen heb je niet de wet van Aantrekkingskracht nodig op materieel gebied. Je hebt hem met name nodig op emotioneel gebied, op energetisch gebied. Wanneer je nu gelukkig kunt zijn met alles dat je al hebt, dan is de noodzaak weg om meer te hebben. Wanneer je blijft denken dat je gelukkig wordt wanneer je die 5 mln hebt, ben je eigenlijk verkeerd bezig. “Ik ga geloven, wanneer ik het bewijs gezien hebt”. Wat houdt je tegen om nu al te gaan geloven? Als, dan. Dit is averechts. Dit is het “ja, maar” effect. Niet productief, niet actief. Er gebeurt niets. Er worden alleen gedachtespinsels weggezet om te voorkomen dat je werkelijk in actie komt. Als ik bewijs heb, dan ga ik geloven. Als ik rijk ben, dan kan ik gelukkig zijn. Dit weerhoud je om in actie te komen. Dit zorgt ervoor dat je stilstaat en alleen maar kijkt naar hetgeen dat je zo graag zou willen. Je zult het nooit bereiken.

Nog zo’n stilstand is doeldenken. Wij zijn gewend om direct over het doel na te denken, in plaats van over de weg er naar toe. Ik wil een grote villa in het buitenland. Je kunt je die villa helemaal voorstellen. Hoe hij eruit ziet, waar hij zou moeten liggen. Je hebt waarschijnlijk zelfs landkaarten e.d. erbij gehad om de perfecte omgeving te bepalen … Deze villa zal er nooit komen. Je stopt al je energie in het eindresultaat en niet in de weg. Omdat het doel vaak “zo groot” is, dat je hem niet ineens kunt verwezenlijken en slaat dat je lam. Hierdoor kom je niet in actie en blijf je maar over dat “onbereikbare” doel nadenken. De wet van Aantrekkingskracht uitproberen is een optie, maar zelf gewoon gericht actie nemen en je pad ernaartoe uitstippelen en gewoon de eerste stappen zetten is waardoor het werkelijk gaat gebeuren. Zonder die actie, die eerste stappen, komt het doel nooit dichterbij en wordt het alleen maar een stimulans tot ontevredenheid. Ontevreden over je droom die je nooit zult verwezenlijken. Maar de oorzaak hiervan ligt puur bij jezelf. Actie is hetgeen waar het om gaat. De weg naar het doel is nooit een rechte, directe weg. Het is er één met kronkels, T-splitsingen, kruisingen, enzovoort. Niet altijd zal de keuze duidelijk zijn, maar geen keuze is altijd verkeerd. Voor een kruispunt blijven staan, in afwachting van een hemelse geleiding, leidt tot niets. Alleen maar stilstand.

Goed, dat zijn er drie die niet werken. "Als, dan" werkt niet. "Ja, maar" werkt niet en "doeldenken" werkt niet. Alle drie leiden ze tot stilstand en stilstand is frustrerend. Dit leidt tot depressie. Okay. Hoe gaan we dit dan veranderen? How tot change…

Let’s start in day-to-day life. Wat moet je doen en wat moet je laten? Je moet starten met je bewust worden van de dingen die je leuk vindt, waarvan je kunt genieten. En dan moet je dat ook doen. Lekker eten? Geniet er bewust van. Proef de smaak van het eten bewust. De zon of juist de wind? Ervaar hem bewust. Geniet van de warmte of juist van de onstuimigheid van het weer. Dieren? Wees bewust van het contact en geniet van de aanwezigheid, van de onvoorwaardelijke liefde, van het bijzondere karakter van het dier. Wees er bewust van en geniet van dat moment. Je kinderen? Precies hetzelfde. Geniet van de leuke, vertederende, grappige, bijzondere momenten. Wees je bewust van al die “genietmomenten” die je elke dag weer meemaakt. Want ze zijn er. Altijd en overal. Je bent je er alleen niet meer bewust van omdat je zo bezig bent met het gevoel van ontevredenheid. Ontevredenheid over hoe je leven gaat, over je werk, je relatie, jezelf. Je kunt jezelf niet forceren om te genieten, maar iedereen heeft elke dag wel dingen waarvan hij/zij kan genieten. Ook ik. Wees er bewust van en ervaar ze. Stop er energie in. Eén van de vele dingen die je weet is wanneer je ergens energie in steekt, dat ze versterken. Ze worden groter, belangrijker, opvallender, frequenter. Aandacht is energie.

Wanneer je een ruzie situatie hebt met iemand en je blijft daar voortdurend over nadenken of met anderen over praten, stop je telkens weer energie in die negatieve situatie. Hierdoor blijft hij doorgaan en blijft hij jou weer vullen met negatieve energie. Stel dat je op een dag 50 positieve en 50 negatieve ervaringen hebt, door energie te stoppen in de positieve en geen energie in de negatieve ervaringen zal ten eerste de dag een positief gevoel achterlaten, maar tevens zullen de negatieve ervaringen aan waarde verminderen. Ze worden minder belangrijk om dat je je aandacht aan de positieve zaken wendt. Ze zullen dus ook minder frequent voorkomen en een steeds kleiner aspect worden van je dagelijkse leven.

Dus geef aandacht aan de positieve ervaringen door er bewust van te genieten. Wat doe je dan met de negatieve ervaringen. Accepteer dat ze er zijn, maar probeer er zo min mogelijk energie in te stoppen. Wanneer je werken als een negatieve ervaring ziet, betekent dit niet dat je zo min mogelijk energie in je werk moet stoppen. Je moet zo min mogelijk energie in het “er tegen op zien” stoppen. Niet voortdurend met de gedachte spelen “dat je weer moet gaan werken”. Gewoon accepteren dat het zo is en genieten van elk moment voorafgaand aan het moment dat je moet gaan werken. Ik moet morgen een koelkast gaan afhalen in Zevenbergen. Dit is iets waar ik helemaal geen zin in heb en ik kan met dit gevoel voortdurend bezig zijn. Ik kan het gevoel in mijn buik met me meenemen als ik naar bed ga en morgen met een bwegg –gevoel opstaan omdat ik die koelkast moet ophalen. Ik kan het ook gewoon accepteren en er niet meer over nadenken. Ik kan zelfs relativeren, want autorijden doe ik graag. De koelkast in de auto zetten is ook niet zo erg, vroeg opstaan is ook wel te doen … Dus wat is er eigenlijk zo erg? Ik heb geen idee … het feit dat ik iets moet en niet dat ik iets wil. Dat is waarschijnlijk waardoor ik er tegen op zie, maar het gaat nergens over.

Dus accepteer ik niet dat ik dat gevoel sterker laat worden dan dat het is. Het stelt niets voor en geeft zelfs een tevreden gevoel, wanneer het gedaan is. Dit is slechts een voorbeeld, maar dit is wel waar het om gaat. Iets moeten doen of iets willen doen. Het gevoel iets te moeten doen, in plaats van iets te willen doen, roept weerzin op. Waarom is dit? Wanneer ik de hele dag niets doe, dan voel ik me helemaal niet fijn. Waarom dan die weerzin tegen het in actie komen om dingen te doen die “je moet doen”? Omdat ik lui ben? In principe ben ik dat niet. Ik heb alleen een doel nodig. Het doelloze is hetgeen dat de weerzin oproept, denk ik. Ondanks dat ik de meerwaarde er wel van zie.

Dus: focus op de dingen waarvan je kunt genieten op een dag, hoe klein ze ook zijn. Negatieve ervaringen accepteren en verder geen aandacht aan geven. Wanneer het mogelijk is, de negatieve ervaringen ombuigen naar positieve aspecten en “één minder leuk aspect”. Aandacht is energie. Wat je uitzendt krijg je terug van de kosmos. Oftewel wanneer je negatieve gedachten, negatieve energie uitstraalt, zul je geconfronteerd worden met negatieve dingen op je pad. De gedachte “ik heb altijd pech” resulteert in het feit dat je dus voortdurend pech hebt. Omgekeerd werkt het uiteraard ook: ik ben voor het geluk geboren, resulteert in een situatie dat je eigenlijk telkens geluk hebt. Of dat alles “wel goed komt”. Dus wees bewust van je eigen gedachten. Je creëert je eigen wereld en je kunt hem zo indelen als je wilt. Sterke gedachten of gevoelens manifesteren zich uiteindelijk in de stof. Wanneer één iemand heel sterk aan oorlog denkt, levert dat nog geen oorlog. Wanneer vele duizenden mensen aan oorlog gaan denken, zal dit waarschijnlijker worden. Ergens is een breekpunt en dan geschiedt het. Een negatief zelfbeeld zal ervoor zorgen dat je voortdurend met zaken geconfronteerd wordt die dit negatieve zelfbeeld bevestigen. Het gaat om de intentie.

Wanneer je voor jezelf wegzet: “Ik wil gelukkig worden”, dan zal je voortdurend in de situatie verkeren dat je gelukkig wilt worden. Je zult het niet zijn, maar je zult voortdurend het gevoel hebben dat je gelukkig wilt worden. Zet weg: “Ik ben gelukkig!” en je zult voortdurend met dit gevoel worden geconfronteerd. En dan loop je weer tegen de WVA aan. Zorg dat je overtuigd bent van iets (“Ik ben gelukkig”) en je trekt het aan, het komt op je pad. Doeldenken leidt tot niets. Zorg dat je doel “een vage richtlijn” is en focus je op het heden. Hoe bereik je het doel? Door telkens weer, bij elke keuze die je kunt of moet maken, die keuze te maken die het meest aansluit bij je uiteindelijke doel. Daardoor leidt je pad steeds meer en steeds beter richting je doel.

Waarom is dat goed? Waarom helpt dat in je leven? Ik ben 3x tien dagen in “het klooster” geweest en heb leren mediteren met de pure leer van Boeddha. Dus niet boedisme, maar puur datgene dat Boeddha zelf predikte. Vipassana meditatie. Wat doe je daar? Daar concentreer je je op gewaarwordingen in je lichaam. Je begint met je ademhaling, maar na een paar dagen ga je over naar gewaarwordingen in heel je lichaam. Waarom doe je dit? Om bewust te worden van de energie in je lichaam, want op een gegeven moment voel je alles als een tinteling en als een stroom van energie. Maar wat doe je nog meer? Je haalt al je gedachten af van datgene waar je normalitair mee bezig bent. Al je verantwoordingen, je lasten, je vooruitzichten, je herinneringen, je bewustzijn. Hierdoor ga je je vrij (of bevrijd) voelen. Vrij en krachtig. Al de bewuste of onbewuste spanningen en lasten verlaten je. Ik heb ditzelfde gemerkt toen ik 750 km door Frankrijk (road to Santiago) gelopen heb. De uitdrukking “er valt een last van me af” ervaar je daadwerkelijk en je voelt dit ook fysiek. Ik had dit eigenlijk tijdens het lopen nog niet door, maar daarna wel. Wanneer je eenmaal terug bent, dan voel je het verschil. Hoe luchtig je ook door het leven gaat, onbewust draag je een last met je mee. Dit merk je op het moment dat je in een volledig andere omgeving bent, het beste in je eentje en voor een langere periode.

Wanneer je dan terug komt realiseer je je het verschil. Dit gebeurt ook tijdens een meditatie sessie van meerdere dagen. Langzaam maar zeker valt alles van je af en kom je terug tot jezelf, tot je kern. Dit is vaak anders dan dat je elke dag functioneert, omdat dit veelal wordt beïnvloed door de mensen om je heen. De (on-) uitgesproken verwachtingen van je omgeving, van anderen, van je partner, je kinderen, enzovoort, beïnvloeden je handelen, je denken en je voelen. Wanneer je volledig vrij zou zijn van alle lasten, verantwoordingen en verwachtingen van anderen, blijkt er vaak een heel sterk, vrolijk en krachtig persoon onder te zitten. “Je komt jezelf tegen” wordt wel vaker gezegd en dat klopt. Voor sommigen is die ervaring zo heftig of schokkend dat zij dit proces niet aankunnen. Mijn beleving hiervan is dat “de jezelf” die je tegenkomt altijd een betere en fijnere persoon is, dan degene die je elke dag “speelt”. Mensen die in het heden ongelukkig zijn kunnen derhalve heel heftig reageren op het terugvinden van zichzelf en dit kan ook enorm veel schuldgevoel oproepen of weerstand tegen het heden. Het niet kunnen accepteren dat men zo geworden is en een heftig verlangen naar hoe je eigenlijk bent en hoe je was. Vaak lijkt dit op hoe onbevangen je in je jeugd was. Op zich is dit de goede weg, echter een weg die niet moet resulteren in het vluchten uit het heden. Het terugvinden van jezelf is een geschenk en een bewustwording die je moet gebruiken om het heden te veranderen. Dus niet uit het heden vluchten, maar het heden veranderen.

“Op zoek naar het kind in je” is ook zo'n gevleugelde psychologen of therapeuten zin. Waar het om gaat is het terugvinden van jezelf (wat veel lijkt op het kind in je, voor deze geïndoctrineerd is geworden door ouders, scholen, godsdienst, vrienden, media). Terugvinden van jezelf en de persoon die je geworden bent veranderen naar je essentie, naar hoe je eigenlijk bent, diep in je hart. Ik denk dat “ongelukkig zijn” met name een verlangen is naar dit zogenaamde ‘kind in jezelf’. Misschien is dit ‘kind in jezelf’ wel je ziel? Zou dit kunnen? Dat dit eigenlijk je ziel is. In de populaire spiritualiteit gebruikt men een overvloed aan namen voor iets, dan in mijn beleving één en hetzelfde ding is. Je ziel, je hogere zelf, je gids, je essentie, Ki en misschien zelfs God of Tao of … Ik denk dat dit allemaal hetzelfde is of in ieder geval dat het allemaal heel erg dicht tegen elkaar aan ligt. Wanneer je in contact komt met jezelf door meditatie, afzondering of op welke manier dan ook, dan merk je dat deze Jezelf enorm krachtig is en beschikt over een weten. Vaak zijn inzichten en gedachten enorm helder, veel helderder dan dat je normaal ervaart. Tevens bemerk je dat je instaat bent dingen te doen, waar je jezelf niet in staat toe achtte. Je wist bijvoorbeeld dat de mens in staat is de wereld / je leven te creëren of te veranderen, maar wanneer je in contact bent met Jezelf, dan doe je het gewoon. Het weten wordt een doen. Er gebeuren de mooiste dingen en ik denk dat dit afhangt van “het niveau” van de persoon zelf en is in ieder geval grensoverschrijdend.

Datgene dat je doet of zegt overschrijdt in ieder geval je persoonlijke grenzen en die grenzen zijn voor elk persoon anders. Mensen die in het dagelijks leven enorm verlegen zijn of problemen hebben om contact te leggen met anderen, spreken wanneer ze in contact zijn met Zichzelf ineens andere mensen aan. Iets dat ze anders nooit durven. Zo ligt de grens bij elk persoon anders en is ook het “grensoverschrijdende” voor elke persoon anders. Iemand die, zoals het voorbeeld hierboven, contact arm is zal niet in zo’n grensoverschrijdende situatie meteen de omgeving, de wereld om hem of haar heen gaan veranderen, omdat dit nog zover van haar bewustzijn-niveau ligt dat die stap veel te groot is. Iemand die zich hiervan wel bewust is, bewust is dat de wereld zo in elkaar zit, zal dit misschien wel ervaren. We praten wel eens over de spirituele ladder (nogmaals zonder de gedachte dat een tree hoger beter is) en die ladder is denk ik ook hier van toepassing; misschien is de grensoverschrijdende situatie alleen maar het in contact komen met de hogere tree. De kunst is namelijk om de inzichten die je verkregen hebt in de momenten dat je in contact komt met Jezelf vast te houden. Dit is uiteraard ook het moeilijkste wat er is. Maar het is wel waarom het gaat. De kracht die je in zo’n situatie ervaart moet je proberen vast te houden, de inzichten toe te gaan passen, de verandering in jezelf te continueren. Door dit te doen kom je daadwerkelijk op die hogere tree. Wanneer dit eenmaal gesetteld is, wanneer deze situatie voor je normaal is geworden en je in je dagelijks leven veranderd bent naar de verkregen inzichten, dan kan je in een volgende grensoverschrijdende situatie weer een stap verder gaan. Dit is een proces dat in het dagelijks leven heel langzaam en geleidelijk gebeurt, en door meditatie of afzondering versneld wordt.

Wanneer je in meditatie gaat maak je je hoofd leeg. Alle gedachten (en druk) van het heden verlaten je en door dit te doen, maak je ruimte voor wat anders. Er kunnen inzichten komen waarvan je niet bewust was, dat je ze had. Oftewel je komt in contact met je onderbewustzijn, met je hogere zelf … met Jezelf. Op dat niveau van je persoon zit veel meer kennis en veel meer weten, dan dat je in je bewustzijn toelaat. Men zegt wel eens dat je, wanneer je als baby op de wereld komt, je alle kennis van ‘heel de wereld’, van je ziel, nog hebt. Je denkt nog dat je de wereld om je heen kunt veranderen door het eenvoudigweg te willen. Gaandeweg verlies je al deze inzichten en kennis, zoals gezegd door de indoctrinatie van opvoeding, school, geloof, enzovoort. Deze inzichten en kennis verlies je echter niet, hij verplaatst zich naar je onderbewustzijn. Ze worden verdrongen door de regels van het leven en van de omgeving. Wanneer je echter in contact komt met je onderbewustzijn, door je bewustzijn leeg te maken, kun je weer in contact komen met die inzichten en kennis.

De spirituele - of bewustzijns ladder is een trap naar beneden ...

Heel je leven ben je eigenlijk op zoek naar Jezelf. Pilgrim, it’s a long way to find out who you are … Het is het terugvinden van jezelf, het terugvinden van de kennis waarmee iedereen geboren is. Wat is dan aan het top van de spirituele ladder? Verlichting. Wat houdt verlichting dan in? Dat je Jezelf weer bent. Dus misschien lopen we de ladder niet op, maar dalen we hem af. We dalen steeds verder af naar onze ziel. Tot je volledig in contact met je ziel bent en dan ben je verlicht. “Ik heb het licht gezien” of “Licht in de duisternis werpen”. Wanneer je omringt bent door duisternis, zie je niets meer, dat je normalitair afleidt. Door de veelheid aan impulsen en dingen die voor ons zichtbaar zijn, zie je veel andere zaken niet meer. Door omringd te zijn door duisternis ben je soms in staat om die zaken weer te zien, de zaken die zo vanzelfsprekend zijn (bekend omdat je ze altijd al geweten hebt in je onderbewustzijn), maar die je niet meer kon grijpen. Waar je even niet bij kon. Zo kan een derde persoon vaak ‘licht in de duisternis’ werpen, omdat die niet overspoeld is door alle details van het probleem. Door de veelheid aan impulsen zien we de meest vanzelfsprekende zaken niet meer. Wanneer je dus het gevoel hebt dat je er zaken aan de horizon van je bewustzijn zitten en die je net niet kunt grijpen (soms tijdens de momenten van inslapen of ontwaken), dan is het een goed moment om eens een meditatie-sessie of een periode van afzondering te nemen. Hierdoor kun je alle zaken die op de voorgrond van je bewustzijn zitten even “uitzetten”, waardoor je ruimte creëert voor de zaken die aan de rand van je bewustzijn / onderbewustzijn verkeren. De zogenaamde inzichten.

Tijdens een cursus dierentolk van één van Nederlands bekendste dierentolken, leer je ook in meditatie te gaan en vanuit die meditatie treed je in contact met het betreffende dier. Je geleidt jezelf (of wordt geleid) een trap van tien treden af, naar je innerlijke werkkamer. Tijdens de afdaling wordt er veel aandacht aan de nummers van die treden gegeven door ze te visualiseren in alle vormen, soorten en maten. Uiteindelijk kom je in je innerlijke werkkamer, die je helemaal zelf hebt ingericht en die voor jou volledig bekend en herkenbaar is. Dan maak je nog even contact met een grote eik, net buiten je kamer en dan keer je terug naar je kamer. Daar projecteer je het dier op een (innerlijk) scherm, muur of iets dergelijks en treedt met hem in contact. Wat doe je dus? Door de trap heel bewust, nummer voor nummer, af te dalen, verdrijf je alle gedachten uit je heden, uit je day-to-day life, uit je bewustzijn weg. Je maakt je leeg. Dan arriveer je in een kamer, waarvan je elk detail kent en die je niet meer voor afleiding en verrassingen stelt en waar je je prettig voelt. Die kamer gebruik je alleen voor en telkens voor het in contact treden met dieren, dus door af te dalen in die kamer heb je jezelf open gesteld voor het contact krijgen met dieren. Want dat is wat je daar doet. Je maakt nog even contact met een eik, oftewel je aard jezelf goed om te zorgen dat je niet gaat zweven en dat je niet het contact met de realiteit gaat verliezen of te ver meegevoerd wordt. En dan ga je het contact aan.

Dus nogmaals: je maakt je leeg, stelt je open, aard jezelf en gaat het contact aan. Heel die “meditatie” is dus niet nodig, wanneer je je hiervan bewust bent. Wanneer je in staat bent om jezelf leeg te maken (waardoor je ruimte creëert voor zaken die in het normale leven overspoeld worden door de overvloed aan andere details), je bewust bent van het feit dat je met een dier gaat (en kan!) communiceren en je zorgt dat je altijd goed geaard bent, dan kun je te allen tijde met een dier ‘praten’. Want iedereen kan het. Het is namelijk een zielskwaliteit, die elke ziel bezit. Je moet je voorstellen dat je in een disco staat en je ziet een persoon op tien meter van je met zijn mond bewegen. Je weet dat hij praat en wanneer het verder stil zou zijn, dan had je hem gewoon kunnen verstaan. Het is nu de kunst om alle geluiden van de voorgrond naar achteren te dringen of zelfs te laten verdwijnen, om zo toch de stem van die persoon te kunnen horen. Daarbij komt het fenomeen dat je soms de woorden van een persoon niet eens hoeft te verstaan om te weten wat hij zegt. Omgekeerd geldt hetzelfde: soms krijg je van een persoon een heel andere boodschap over, dan dat hij in woorden uitspreekt of weer anders: soms hoor je iemand iets zeggen, waarvan je direct weet dat het niet klopt of niet waar is, zonder dat je feiten weet die tot deze conclusie zouden kunnen leiden. Dit is iets waarop je je bewust kunt oefenen, simpelweg door er bewust mee bezig te zijn. Dus van de ene kant probeer je alle zaken die zich aan je opdringen naar de achtergrond te verplaatsen om zo de stem van de persoon naar de voorgrond te krijgen en van de andere kant probeer je zonder op de letterlijke woorden te letten, de werkelijke boodschap te ontvangen. Dit is ‘dierentolken’ of ‘animal-communication’. Niet meer en niet minder.

Wat bepaalt de kwaliteit van een dierentolk? De mate waarin deze persoon in staat is om het ene en/of het andere te doen, wat veelal afhangt van de ervaring. Hoe vaker je iets doet, hoe beter je er in wordt. Je kunt dus ook twee heel verschillende typen dierentolken hebben. De één kan misschien heel erg goed alle opdringerige zaken naar de achtergrond dringen om zo iets van de “stem” op te vangen, maar is minder goed in het ontvangen van de werkelijke boodschap, terwijl de ander minder goed is in het “leeg maken”, maar daarentegen weer heel erg goed de werkelijke boodschap kan ontvangen. Dit laatste type dierentolk zou trouwens mijn voorkeur genieten. De zogenaamde spirituele ladder geldt trouwens “voor heel je leven”, maar ook voor elk aspect van je leven afzonderlijk. Die ladder is de bewustzijns ladder (klinkt beter als spirituele ladder) en die maakt je steeds bewuster, naarmate je hem verder afdaalt. Bewuster van één aspect van het leven. Een heel bewuste dierentolk kan een heel naïeve creëerder zijn en iemand die in staat is praktisch en feitelijk zijn leven en het leven om hem heen te kneden naar eigen goeddunken, kan volledig onbewust zijn over het aspect communiceren met dieren. Het is niet dat wanneer je steeds spiritueler (of bewuster) wordt, je alle takken van sport beheerst. Door het bewustzijn hoe zaken werken heb je ze nog niet direct onder de knie. Dit is volgens mij ook de situatie waarin ik verkeer. Mijn bewustzijn wordt steeds groter, maar dat maakt me niet een kundiger dierentolk of medium of … Een dierentolk of een medium zijn specialisten en ik ben een all rounder. Specialisten weten heel veel van één specifiek onderwerp, terwijl een all rounder wat weet van heel veel onderwerpen. De ultieme vorm hiervan is dat een specialist alles weet van niets en een all rounder niets weet van alles (?) dus je zult als all rounder toch ook in een aantal zaken moeten specialiseren en een specialist moet zorgen dat hij op een basis all round moet blijven. Maar als de bewustzijnladders uit tien sporten bestaan, kan het zijn dat een dierentolk op het aspect communiceren met dieren op sport 8 staat, terwijl de overige aspecten nog op sport 3 verkeren. Het nadeel van een all rounder is dat hij alle ladders één voor één afdaalt en deze ontwikkeling langzamer gaat dan bij een specialist. Hij kan bijvoorbeeld op alle ladders reeds op sport 5 staan. Ontmoet hij een specialist dan treft hij iemand die op één specifiek onderwerp vele sporten verder is, maar op alle overige ladders ver op hem achterblijft. Wanneer hij dan de begaafdheid van de specialist beoordeeld op basis van de overige ladders, overschat hij zichzelf of onderschat hij de specialist. Omgekeerd, wanneer hij de specialist beoordeeld op basis van die ene ladder waar hij of zij vele sporten verder is, kan hij heel erg ontgoocheld worden. Wanneer je dit inzicht niet hebt, dan kun je een heel verkeerd zelfbeeld krijgen door de vele contacten met andere mensen.

Ik noemde mezelf een all rounder en om telkens een stapje verder te komen heb ik contacten met specialisten. Het gevolg was telkens dat ik in eerste instantie opkijk tegen de specialist (omdat hij je verder kan helpen op één bepaald gebied), maar na een tijdje me ga afvragen wat ik er in godsnaam doe “omdat ik al veel verder ben dan hem”… Beide gevoelens kloppen niet, maar zijn wel logisch wanneer je bovenstaande inzicht niet hebt. De specialisten kunnen op specifieke vakgebieden specialist zijn (zoals dierentolk, psycholoog, medium, therapeut), maar ook in gewone levenskwaliteiten, zoals “genieten van het leven”, zorgen voor anderen, inzet op het werk, omgaan met mensen, omgaan met geld, enzovoort. Wanneer je naar je eigen leven kijkt, zul je waarschijnlijk zien dat je je onbewust hebt omringd hebt met mensen (specialisten) op die gebieden, waar je jezelf minder hebt ontwikkeld. Dit doe je onbewust omdat iedereen onbewust bezig is de ladders af te dalen. Sommige mensen zijn hier uiteraard bewust mee bezig, maar zelfs mensen die niets met spiritualiteit te maken (willen) hebben zijn ermee bezig en zijn altijd zoekend naar de volgende sport van de ladder waar ze zich op dat moment op bevinden. Dit is een drang die waarschijnlijk een ziels-drang is. De drang om terug te keren naar je eigen essentie, naar je ziel, naar de totale kennis en inzicht, naar het totale bewustzijn. Je kunt dit niet bevechten, het is een basisprincipe dat voor 80% in je onderbewuste plaatsvindt.

Het gevaar is dat je gedurende je leerproces van de mensen uit je omgeving op dezelfde sport komt te staan, of misschien zelfs nog een sport verder. Die mensen hebben dan niet langer een waarde in je spirituele of bewustzijns ontwikkeling en je zou kunnen zeggen dat je ze ontgroeid bent. Wanneer je zo denkt, dan zou heel je omgeving voortdurend aan het veranderen zijn. Dan heb je geen mensen bij je, waar je al een levenlang mee omgaat, of je bent een heel slechte leerling ;-). Relaties en vriendschappen beëindigen omdat één van beide personen uitgeleerd is en verder gaat. Hij is de ander ontgroeid. Het beste zou zijn dat je elkaar verder helpt. Jij leert van de ander, waardoor je op dezelfde sport komt als de ander. Dan heb je gelijkwaardigheid en “klikt het heel goed samen”. Wanneer jij dan doorgroeit is het aan de ander om te leren van jou, om weer dat stuk gelijkwaardigheid te vinden. Kijk eens om je heen. Heb je vrienden waar je in het begin heel veel “energie uit kon halen”, waar je op een gegeven moment een heel sterke band mee had en die je daarna hebt zien veranderen “naar jou toe”. Ik denk dat het de kunst van het leven is om jezelf te omringen met gelijkwaardigen (als jij een all rounder bent, dan met all rounders en ben jij een specialist, dan met specialisten) die ongeveer op gelijke treden staan als jij of die snel genoeg leren om op gelijke tred te komen.

Het kan voor jou geen kwaad om je te omringen door gelijkwaardigen die vele treden verder zijn, omdat je je hieraan kan optrekken. Je kunt er veel van leren. Het werkt alleen niet wanneer die ander alleen maar gelijkwaardigen om zich heen heeft die vele treden op hem of haar achter liggen. Deze persoon zal automatisch op zoek gaan naar specialisten of all rounders die treden op hem voor liggen of zelfs op dezelfde trede als hij of zij staan. Dit kun je niet tegenhouden, dit is je ziels-drang en hoe meer je deze negeert, hoe sterker hij zal gaan opspelen. Dan krijg je de mensen die in de beleving van anderen “alles mee hebben” en die toch diep ongelukkig zijn en soms zelfs het leven beëindigen. Het niet toegeven aan die ziels-drang zorgt eveneens voor de druk op je hoofd en om je hart (herkenbaar?) die mensen vaak niet eens bewust ervaren. Ze worden zich hier pas bewust van wanneer ze bijvoorbeeld in een meditatie-sessie of enige tijd in afzondering gaan. En zo zijn we weer terug bij af. Terug op het punt waar ik begonnen was.